کاهش خطر ابتلا به بیماری پارکینسون با داروهای آرتریت روماتوئید
طبق تحقیقات جدید، دو داروی آرتریت روماتوئید این قابلیت را دارد که خطر ابتلا به پارکینسون را کاهش دهد.
به دنبال مطالعات قبلی، این موضوع نشان داده شده است افرادی که به آرتریت روماتوئید مبتلا هستند، خیلی کمتر خطر ابتلا به پارکینسون را دارند.
طبق این مطالعات در کاهش این خطر، ممکن است دسته‌ای از داروهای آرتریت روماتوئید که داروهای ضد روماتیسمی اصلاح کننده بیماری (DMARDs) نام دارند، نقش داشته باشند.
طبق این مطالعه که در مجله Neurology انتشار پیدا کرده است، استفاده از داروهای DMARD مثل سولفاسالازین، سرکوب‌کننده‌های ایمنی و متوترکسات، در سه سال قبل از این که بیماری پارکینگسون تشخیص داده شود، با خطر این که بیماران مبتلا به آرتریت روماتوئید به این بیماری مبتلا شوند، مرتبط نبود.
محققان به این نتیجه رسیدند بیمارانی که مبتلا به آرتریت روماتوئید هستند و از داروهای DMARD با نام‌های هیدروکسی کلروکین یا کلروکین استفاده می‌کنند، 26 درصد کمتر خطر ابتلا به بیماری پارکینسون را دارند.
همچنین طبق گفته محققان، این دو دارو بر سیستم ایمنی بدن تاثیر گذار هستند و طبق چیزی که در مطالعات حیوانی به دست آمده است، پتانسیل ضد پارکینسون دارند.
ولی اغلب نتیجه مطالعات حیوانی با نتیجه تحقیقات انسانی متفاوت می‌باشد.
این مطالعه توسط «آن پاکیناهو» در دانشگاه فنلاند شرقی صورت گرفت.
تیم او خواستار این شدند که در مورد اثرات محافظتی احتمالی این داروها در برابر بیماری پارکینسون، تحقیقات بیشتری انجام شود.
در این مطالعه نویسندگان اعلام کردند که برای ابتلا به پارکینسون عوامل خطرساز نامشخص می‌باشد.
آن‌ها در مطالعات قبلی گفته اند که آرتریت روماتوئید با بیماری پارکینسون مرتبط می‌باشد، ولی یافته‌های این مطالعات متناقض می‌باشد، به شکلی که آرتریت روماتوئید را با خطر بیشتر یا کمتر ابتلا به بیماری پارکینسون مرتبط دانسته‌اند.
پارکینسون، اختلالی مخرب، پیش رونده و دراز مدت دستگاه عصبی مرکزی می‌باشد که به طور عمده باعث مختل شدن سیستم حرکتی بدن می‌شود.
معمولا نشانه‌های این بیماری به تدریج و آرام ظاهر خواهد شد و هنگامی که بیماری پیشرفت می‌کند، علائم غیر حرکتی نیز بروز پیدا می‌کند.
نشانه‌های زودرس این بیماری که بسیار آشکار هستند، عبارت اند از: خشکی بدن، لرزش، آرام شدن حرکات و دشواری در راه رفتن.
در اغلب افراد نیز نشانه‌های رفتاری و شناختی این بیماری به طور معمول به صورت اضطراب، افسردگی و فقدان هیجان و علاقه نمایان می‌شوند.
زوال عقل نیز در مرحله پیشرفته پارکینسون، شایع می‌باشد.
فرد مبتلا به بیماری پارکینسون، امکان دارد مشکلاتی را در سیستم حواس خود و در خوابیدن تجربه کند.
l2hd3v
Great information. Lucky me I recently found your website bby ccident (stumbleupon).
I’ve bookmarked it for later!
eevpxf